Kultivisani Biseri

Razlika između prirodnog i kultivisanog bisera?

Kultivisani biseri su popularna alternativa prirodnim biserima zbog njihove simetrije i vrednosti.

Prirodni biseri, koji se formiraju unutar ostriga u vodenim telima, nastaju kada strana supstanca proklizava u ostrigu kroz razmake na ivicama školjke. Ova iritacija prisiljava ostrigu da se zaštiti, proizvodeći sloj supstance nazvan ‘nacre’ (majka bisera). Na kraju, posle negde između šest meseci do tri godine, ti slojevi formiraju sjajni biser.

S druge strane, kultivisani biseri zahtevaju ljudsku intervenciju. Oni se takođe formiraju u vodi, ali se ne pojavljuju prirodno – uzgajaju se u bisernim kesama unutar laboratorija i pažljivo se prate radi uniformne veličine i oblika.

Veličina i oblik su stoga glavne razlike između prirodnih bisera i kultivisanih bisera. Dok prirodno nastali biseri imaju jedinstvene, organske oblike i često su grubi na dodir, njihove alternative će biti uniformne i čini se “previše dobre da bi bile istinite”.

Šta je kultivisani biseri?

Kultivisani biser je biser koji se formira sa bilo kojom vrstom ljudske intervencije. Prave se i u slatkoj i u slanoj vodi umetanjem dela tkiva školjke u mekušca, a zatim ga ostavljaju da raste. Kako školjka raste, strani materijal će biti prekriven slojevima nacre koji mu daju sjajan izgled. Proces može trajati 2-3 godine pre nego što se biser ubere i tkivo ukloni, otkrivajući savršeno formirani kultivisani biser.

Istorija kultivisanih bisera

Prvi zabeleženi istorijat “veštačkih” bisera dolazi iz drevne Kine tokom Sung Dinastije. Metod uzgoja koji su koristili bio je sličan savremenom postupku umetanja stranog objekta (u njihovom slučaju budističke figure od olova) u slatkovodnu školjku mekušca.

Godine 1637. stigli su u Evropu preko Puta svile i eksplodirali su u popularnosti među bogatima. Fascinirani evropski naučnici, željni da razumeju magiju stvaranja bisera, proveli su sledeća dva veka dijagnostikujući njihovo formiranje i unapređujući tehnologiju za njihovu proizvodnju.

Mikimoto Kōkichi, japanski preduzetnik, bio je prvi koji je uspešno patentirao varijantu na proizvodnji kultivisanih bisera 1916. godine. Praksa je odmah komercijalno primenjena i japanski poznati akoya kultivisani biseri su došli do istaknutosti. Originalni akoya biseri proizvedeni su od vrste male ostrige, Pinctada fucata. Danas se koriste hibridni mekušci za formiranje akoya bisera u Japanu i Kini. Izuzetno popularni, akoya biseri se koriste u nakitu širom sveta.

Vrste kultivisanih bisera

• Akoya kultivisani biseri – kao što je gore pomenuto, akoya biseri su najpopularniji tip slatkovodnih proizvedenih bisera na zapadnim tržištima. Karakterišu ih bela i krem boja i najčešće se koriste u ogrlicama od bisera zbog njihove simetrije.
• Južnomorski kultivisani biseri – ove slatkovodne kreacije najčešće se proizvode u Australiji, Indoneziji i na Filipinima. Njihova boja varira od bele do zlatne do srebrne u zavisnosti od tipa ostrige koja se koristi. Kako često može dugo trajati da se u potpunosti formiraju i idealni uslovi rasta su ograničeni, ovaj tip bisera često može imati visoku cenu.
• Tahićanski kultivisani biseri – primarno se nalaze u Francuskoj Polineziji, ovi slatkovodni biseri imaju širok raspon boja, od sive, crne ili braon, do plave, zelene, ljubičaste ili roze.
• Slatkovodni kultivisani biseri – najmasovnije proizvedeni veštački biseri, ovaj tip bisera je još jedan koji se veoma često koristi u proizvodnji nakita. Uzgajaju se u širokom spektru oblika, veličina i boja, i često su relativno pristupačni. Najčešće se uzgajaju u slatkovodnim jezerima i ribnjacima.

Da li su kultivisani biseri pravi biseri?

Ne, kultivisani biseri nisu pravi prirodni biseri. Mogu biti proizvedeni od istih materijala kao i druge veštačke plastike, ali nisu prirodni. Prirodni biseri nastaju kada je mekušac iritiran od strane zrna peska ili drugog objekta koji ulaze u njegovu školjku. Kultivisani biseri se stvaraju umetanjem iritanta u telo bisernog mekušca namerno tako da proizvede prelep dragulj unutar školjke mekušca. Proces traje oko dve godine, i jedan od svaka tri pokušaja proizvede biser. Kultivisani biseri su takođe jeftiniji od prirodnih bisera, čineći ih pristupačnijim za prosečnog kupca.

Koja je razlika između prirodnih bisera i kultivisanih bisera?

Razlika između prirodnih bisera i njihovih alternativa je u načinu na koji su napravljeni. Prirodni biseri se prave u prirodnom okruženju kada mekušce iritiraju objekti koji ulaze u njihovu školjku. Kultivisani biseri se prave kada ljudi unesu iritant u meko tkivo tela mekušca.

Prirodni biseri i veštački biseri imaju različite karakteristike koje uključuju:

Koje su razlike u obliku bisera?

Prirodni biseri su nepravilnog oblika i variraju od sfere do suze do konusa. Kultivisani biseri su gotovo uvek savršeno okrugli ili polusfere.

Koje su razlike u boji bisera?

I prirodni i kultivisani biseri se ocenjuju na skali od A do D. Ali pošto su veštački, mogu se proizvesti u bilo kojoj boji koju želite. Prirodni biseri imaju neka ograničenja u vezi sa bojom i oblikom. Moguće je dobiti kultivisane bisere u bilo kojoj boji koju želite, i često su veći od svojih prirodnih pandana.

Svaki prirodni biser sjaji različitom kombinacijom boja, u zavisnosti od školjke iz koje je napravljen. Iako kultivisani biseri ne mogu da se takmiče sa svojim prirodnim pandanima u varijaciji boja, dolaze u bojama koje se kreću od skoro bele, do ružičastih i bež dok se penjete u žute i zelene nijanse.

Koje su razlike u sjaju bisera?

Prirodni biser ima puno sjaja i sjajnosti. S druge strane, kultivisani biseri imaju nešto manji sjaj i ne toliko sjajnosti.

Koje su razlike u ceni bisera?

Kada se porede ove dve vrste bisera, jedna prednost koju veštački biseri imaju nad prirodnima je da su jeftiniji za proizvodnju. Stoga bi trebalo da ih možete pronaći za manje novca nego što biste platili za prirodno uzgajan.

Kako prepoznati da li je biser kultivisan ili prirodan?

Najčešći način da se prepozna da li je biser kultivisan je gledanjem na površinu bisera. Ako karakter ima izraženu liniju, to je kultivisan biser. Linija potiče od mesta gde je ostriga probušena da se unese jezgro. Ova linija ne postoji kod prirodnih bisera jer nema ničeg veštačkog unesenog u mekušca.

Drugi dobar način da se utvrdi da li je biser kultivisan ili ne je gledanjem kako reaguje pod ultraljubičastim svetlom UV. Kultivisani biseri će emitovati fluorescentni sjaj, dok prirodni biseri ne reaguju pod UV svetlom.

Jedan način kako možete reći da li je kultivisan je kroz testiranje čistoće, koje analizira nečistoće u biseru za tačnije rezultate.

Kako se proizvode kultivisani biseri?

Proizvodnja kultivisanih bisera slična je onome što se dešava prilikom proizvodnje prirodnih bisera. Međutim, razlika je u tome što se veštački biseri stvaraju umetanjem jezgra u mekušca pod kontrolisanim laboratorijskim uslovima.

To daje sofisticiranim uzgajivačima bisera mogućnost da proizvedu mnogo više bisera nego što bi inače mogli proizvesti koristeći prirodne procese. Neki ljudi smatraju da veštački biseri nude više vrednosti jer se mogu masovno proizvesti i prodavati po nižim cenama od njihovih prirodnih pandana.

Prednosti kultivisanih bisera

• Oni su pristupačnija, neplastična opcija prirodnim biserima.
• Kultivisani biseri su takođe izdržljivi i zahtevaju veoma malo održavanja.

Mane kultivisanih bisera

• Nisu tako vredni kao prirodni biseri.
• Kultivisani biseri mogu biti teški za usklađivanje po bojama, obliku i veličini.
• Veštački biseri su takođe skloniji zarezima, čipovanju i ljuštenju od prirodnih bisera.
• Takođe možete očekivati udubljenja ili tamne mrlje ako biseri nisu adekvatno održavani.